மனித மனமொரு குரங்கு என்று சொல்லி வைத்தவனை ஞானி என்றெல்லாம் சொல்லமாட்டேன். ஆனால் வாழ்கையில் அடிபட்டு ஆடிப் போனவன் என்று வேண்டுமென்றால் சொல்லிக்கொள்வேன். ஆனால் அது ஒன்றும் அதீத கற்பனையல்ல.
இந்த வாழ்க்கையிலேயே சுவாரஸ்யமான ஒரு பொருள் இருக்கின்றது என்று சொன்னால் அது மனித மனம் தான் என்று சொல்வேன். அத்தனை சுவாரஸ்யம் உள்ளது மனம் என்ற குரங்கு. அது ஆடுகின்ற ஆட்டம் தான் இந்த வாழ்க்கைக்கே எத்தனை சுவை சேர்க்கின்றது.
இந்த மனம் என்ற குரங்கு மட்டும் இல்லை என்றால் நமது வாழ்க்கை என்பதே ஒன்றும் இல்லாத சப்பாணி வாழ்க்கையாகத்தான் இருந்திருக்கும். பிறந்ததிலிருந்தே இந்த வாழ்க்கையில் சுவை சேர்க்க ஆடாத ஆட்டமெல்லம் போடும் இந்த குரங்கு மனம் இருக்கின்றதே அது பின்னாலேயே ஓடியோடி வாழ்க்கை என்னவென்று தெரிவதற்கு முன்னரே வாழ்க்கை முடிந்தே போய்விடுகின்றது.
வாழ்க்கை தொடங்கியதிலிருந்தே மனம் என்ற குரங்கும் ஆட்டம் போடத்தொடங்கி விடுகின்றது. காலகாலத்திற்கும் ஒவ்வொரு இலட்சியங்களை வரித்துக் கொண்டு அதுவே வாழ்க்கை என்று காட்டிக் கொள்கின்றது. ஆமாம் இலட்சியங்களாக வரித்துக் கொள்வதை மட்டுமே எடுத்துக் கொண்டு பார்ப்போம். ஆசைகள் என்று எடுத்துக் கொண்டு பார்க்கப் போனால் என் ஆயுசும் உங்கள் ஆயுசும் கூடப் போதாது. இலட்சியங்களை மட்டுமே இலட்சியங்கள் என்று வரித்துக் கொண்டு விட்ட விடயங்களை மட்டுமே பார்ப்போம். இவை தானா இலட்சியங்கள் என்று யாரும் கேட்கமாட்டீர்கள் தானே. இல்லையென்றால் எது இலட்சியம் என்று கேள்வி வரும். வாழ்க்கை முழுவதற்கும் ஒரேயொரு இலட்சியம் இருப்பதற்கான சாத்தியமும் கிடையாது.
படிக்கத்தொடங்கிய காலத்திலேயே ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு இலட்சியம் வந்து விடும். உலகப் பிரசித்தி பெற்ற தலைவர்களைப் போல தாங்களும் வரவேண்டுமென்ற இலட்சியம். காந்தி நேரு போன்றவர்களின் பெருமை புகழ் இலகுவாக சிறுவர்களின் மனதில் இடம் பிடித்து விடும். அப்போதைக்கு இலட்சிய ம் அதுவாகத் தான் இருக்கும். கொஞ்சம் வளர்ந்து வரும் போது சினிமா நடிகர்களின் பெயரும் புகழும் இலகுவாக மனதில் பிடித்துக் கொள்ளும். முதல் இலட்சியத்திற்கு ஒரு தெய்வீகத் தன்மையை கொடுத்து ஒரு சல்யூட் அடித்து விட்டு சினிமாக் கனவை பிடித்துக் கொள்ளும். சினிமாக் கனவுடன் சுத்தித் திரிந்து சட்டை கசங்கியவுடன் மனம் இலட்சியத்தை மாற்றிக் கொள்ளும். அதெல்லாம் கவைக்குதவாது என்று தெரிந்தவுடன் சந்து முனையிலிருக்கின்ற பணக்காரனையோ அமெரிக்காவிலிருக்கின்ற பில்கேட்ஸ்ஸையோ பிடித்துக் கொண்டு இலட்சியத்தை வரித்துக் கொள்ளும்.
இதுவும் கொஞ்சக் காலத்திற்குத் தான். கூடித் திரிந்த நண்பனோ அறிந்தவனோ தெரிந்தவனோ அழகான பெண் ஒருத்தியைத் திருமணம் செய்து கொண்டு வந்துவிட்டால் குரங்கு மனமும் இலட்சியத்தை மாற்றிக் கொண்டு விடும். கடை, தெருவெல்லாம் அலைந்து திரிந்து நீதானா அந்தக் குயில் என்று பாடிக் கொண்டு போகிற வருகின்ற பெண்களையெல்லாம் துரத்தித் துரத்திப் பார்க்க அந்தப் பெண் செருப்பைப் பார்க்க வீட்டில் பார்த்து முடித்து வைக்கும் பெண்ணுடன் அந்த இலட்சியமும் அம்ப்பேல்.
இதற்கிடையில் நிறையவே இலட்சியங்கள் மாறி மாறி வரும் போகும். கவிதை எழுதிப் புகழ் பெற்றவனைப் பார்த்து நாலு வரி கிறுக்கிக் கொண்டு பேர் வாங்கத் திரிவதே இலட்சியமாக வரித்துக் கொள்ளும். இல்லையென்றால் அகடவிகடமாகப் பேசி பாராட்டுப் பெற்ற ஒருவனை மனதிலிருத்தி வீட்டுக் கோடியில் நின்று கத்திக்கத்தி பேசிக்கொண்டிருப்பதே இலட்சியம் என்று கொள்ளும். அதுவும் இல்லை என்றால் வலையில் ஒரு புளக்கை திறந்து வைத்து எதையோ எழுதி விட்டு யாராவது பின்னூட்டம் இட்டிருக்கிறார்களாவென்று அடிக்கடி திறந்து திறந்து பார்த்து அவஸ்தைப் பட்டுக் கொண்டிருக்கும்.
இலட்சியங்களை மாற்றி மாற்றி வாழ்க்கையிலேயே சலிப்பு தோன்றாது பார்த்துக் கொள்ளும் மனம் என்ற குரங்கு இல்லையென்றால் வாழ்க்கையில் தான் சுவையேது.
திருமணம் ஆகி பிள்ளை குட்டிகள் என்று பல்கிப் பெருகிய காலத்திலும் பலப் பல இலட்சியங்கள் வந்து போகும். அடக்கி வைத்திருக்கும் மனைவியை ஒரு முறை என்றாலும் அதட்டிப் பேச வேண்டுமென்ற அடங்காத இலட்சியத்துடன் அல்லாடும் ஆண்கள் எத்தனை பேர் இருக்கின்றார்கள்.
இந்த குரங்கு மனமும் அது வரித்துக் கொள்ளும் இலட்சியங்களும் இல்லையென்றால் இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் இயக்கத்துடன் ஒப்பிடும்போது மனித வாழ்க்கை மிகச் சாதாரணமானதே. ஆபீஸிற்கும் வீட்டுக்குமாக அலையும் மனித வாழ்க்கை பிரபஞ்ச அசைவுடன் ஒப்பிடும் போது வெறும் பூஜ்ஜியம் தான். அடுத்தவேளை சாப்பாட்டிற்கு வழியிருக்கின்றதோ இல்லையோ ஒரு மனிதனைச் சீண்டிப் பாருங்கள் ஆகாயத்திற்கும் பூமிக்குமாக குதிப்பார்கள். என்னைவிட்டால் ஆள் இருக்கின்றதா என்று கச்சை கட்டிக் கொண்டு கோதாவில் குதித்து சண்டைக்கு ஆயத்தமாயிருப்பார்கள். ஆத்தூரில் இருக்கும் ஒருவன் அமெரிக்காவில் இருக்கும் புஸ்ஸிற்கு கண்டனங்களைச் சொல்லிக் கொண்டிருப்பான். சீனாவை சீண்டி விட்டு சிலுப்பிக் கொண்டிருப்பான்.
இந்த மனதின் சில்மிஸம் தான் மனிதனை வாழ் வைத்துக் கொண்டிருக்கின்து. மனித மனத்தின் பாச்சல் அதிகமான போது தான் மனதை அடக்கி வைக்கக் கற்றுக் கொள் என்று போதிக்கத் தொடங்கினார்கள். மனிதன் குரங்கிலிருந்து வந்தவன் என்றாலும் இன்னும் குரங்குப் புத்தியுடன் இருக்கின்றான் என்பதாலோ என்னவோ மனதை அடக்கத் தெரிந்தவன் தான் மனிதன் என்று சொல்லிப்போனார்கள். இல்லையென்றால் ....எ ன்னவோ போங்கள்.
அதற்கும் மேலாகப் போய் ஆத்மா பரமாத்மா என்றெல்லாம் கதை சொல்லிப் போயிருக்கின்றார்கள். சமயத்தில் தூக்கத்தில் இருட்டு வெளி என்று கனவு வந்து படுக்கையைப் பிராண்டும் போது அது உண்மையாக இருக்குமோ என்று தோன்றுகின்றது. தும்மும் போது இதயம் நின்று விடுகின்றது. பின்னர் துடிக்கத் தொடங்கினால் நீங்கள் அதிர்ஸ்ட சாலி. இல்லையென்றால் ... என்னத்திற்கு அது. இந்தப் புரளியை நம்புவதா வேண்டாமா என்பதற்கு முன்னால் அப்படியெல்லாம் இருக்காது. சும்மா கதை அது இதுவென்று ஆயிரம் சமாததனம் சொல்லிக் கொண்டாலும் ... பாருங்கள் இந்த மனம் ... மீண்டும் மீண்டும் தும்மல் வந்து இதயம் நின்று போனால் ... என்று தானே நினைத்துக் கொண்டிருக்கின்றது. இந்த மனதைக் குரங்கு மனம் என்று சொல்லாமல் எப்படிச் சொல்வது. வேண்டுமென்றால் மனமொரு குரங்கு என்று சொல்லிக் கொள்ளலாமோ..... உங்களுக்குத் தும்மல் வருகின்றதா? எனக்கு இதயம் ரொம்ப்ப வீக ..வரட்டுமா......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
manam enru onru ullathaa?
Post a Comment